Pizza Marinara – Een culinair heiligdom

Als mensen het over Napels hebben, gaan hun gedachten altijd uit naar de echte Napolitaanse pizza: een unieke specialiteit die de smaakpapillen van de hele wereld heeft veroverd.

Het beroemdste symbool van de pizzatraditie van de stad is de Margherita, een pizza die in 1889 werd gemaakt door Raffaele Esposito voor de koningin van Italië. Hij werd Margherita van Savoye genoemd. De Napolitaanse pizzatraditie is echter veel ouder dan Margherita.

Pizza Marinara – de grote zus van de Margherita

De geschiedenis begint in het midden van de 19e eeuw. De eerste schriftelijke vermeldingen dateren uit 1843, toen de Franse schrijver Alexandre Dumas in zijn reisnotities schreef dat de Lazzaroni, de bijzonder arme Napolitanen, pizza aten, een soort rond brood met tomaten.

In 1866 beschreef de Italiaanse schrijver Francesco de Bourcard in zijn werk Usi e Costumi di Napoli eindelijk de specialiteit die vandaag de dag beroemd is als pizza marinara.

Een marinara pizza is veel eenvoudiger dan zijn grote zus, de margherita. Het origineel bevat tomaten, olijfolie, knoflook en oregano.

Maar als je denkt dat het woord marinara zeevruchten of iets dergelijks betekent, heb je het mis. In die tijd konden alleen de welgestelden zich ansjovis veroorloven. De pizza kreeg zijn naam omdat het oorspronkelijk een gerecht voor vissers en zeelieden was. Alle ingrediënten zijn goed houdbaar en het gerecht kon ook aan boord in een oven worden gebakken.

Een culinair heiligdom

Tot op de dag van vandaag is de pizza marinara niet meer weg te denken uit Napels. De oudste typisch Napolitaanse pizza is heilig voor de pizzaioli. Je vindt hem op het menu van elke goede pizzeria hier.

Als je zin hebt om zelf te bakken, vind je hier alle originele ingrediënten die je nodig hebt voor een typisch Napolitaanse pizza. De Gustini food scouts hebben het beste pizzameel van de stad voor je opgespoord.