Limoncello

Productie van limoncello

Limoncello – dat is geconcentreerde citroen in een glas – met ijs. In Zuid-Italië weten de mensen hoe ze zich moeten verfrissen en afkoelen op een warme zomeravond. De favoriete citroenvariëteit voor de productie van Zuid-Italiaanse limoncello is Femminello St. Teresa, ook bekend als Sorrento citroen. Deze is bijzonder rijk aan citroenolie, waardoor de smaken vrijkomen in de alcohol. Bij het maken van citroenlikeur wordt de schil (het is heel belangrijk om alleen de gele schil te gebruiken en niet de bittere witte laag eronder) geweekt in 95 procent alcohol. De schil van ongeveer vijf grote citroenen is nodig om één liter limoncello te maken. De citroenolie komt vrij door de alcohol en geeft de alcohol een rijke gele kleur. De alcohol wordt vervolgens gemengd met simpele siroop.

Limoncello

Limoncello van de Amalfikust

De productie van limoncello in Italië is van nature geconcentreerd in gebieden waar geschikte citroenen worden geteeld: aan de Amalfikust, de Golf van Napels, het schiereiland van Sorrento (Campania) en de eilanden Ischia, Capri en Procida. Het wordt ook bereid op Sicilië, Apulië, Sardinië en buiten Italië in Menton (Frankrijk) en het Maltese eiland Gozo.

Limoncello op de juiste manier serveren

Limoncello wordt bewaard in de vriezer. IJskoud geserveerd is het een heerlijk fruitige verfrissing op een warme zomerdag. Het wordt meestal geserveerd als aperitief of digestief; aan de Amalfikust wordt het geserveerd in gekoelde keramische glazen. De piepende gele likeur wordt ook gebruikt bij de bereiding van cakes, ijsjes en andere desserts. In Ligurië is er bijvoorbeeld een recept voor tiramisù al limoncino. Babà Napoletani gemarineerd in limoncello zijn een speciale delicatesse. Chocolade met limoncello is een zoetzuur genot.